’ Nooit meer zo’n gevarieerde
baan als hier’

Welkom in de dertiende woning van Van Neynsel Boswijk, zoals het Grand Café met een knipoog wordt genoemd. Het is de plek waar bewoners, familieleden, medewerkers en vrijwilligers elkaar treffen, waar bezoekers zich melden en waar feestjes en diners worden gehouden. En niet te vergeten een plek om rustig te genieten van een kop koffie, een lekker broodje of een verse maaltijd.

Aan het roer van het Grand Café staat Ans Roefs. Ze verzorgt samen met haar team elke dag de verse maaltijden, broodjes en soepen, en bedenkt steeds nieuwe concepten. Zo introduceerde ze de meeneemmaaltijden. “Partners van bewoners komen op bezoek en moeten dan alleen naar huis, en ook nog eten koken. Ik bedacht een maaltijdservice van eenpansgerechten en soepen. Er wordt goed gebruik van gemaakt, ook door collega’s trouwens.”

Eten wat de pot schaft

“Elke tweede en vierde dinsdag van de maand hebben we ‘Eten wat de pot schaft’. Dan serveren we een driegangenmenu. Daarnaast worden hier heel wat feestjes gevierd. Onlangs nog een 60-jarige bruiloft.”

Workshops in de Kwiezien

In kookstudio Kwiezien, naast het Grand Café, kookt Ans samen met een vrijwilligster eens per maand met bewoners. “Daarna eten we het samen op aan een mooie gedekte tafel. Ook is er elke maand een sfeerproeverij waarbij we iets lekkers maken. Bij deze workshops komen de mooiste verhalen voorbij, en leuke herinneringen aan vroeger. In Kwiezien zijn ook diverse producten te koop die door vrijwilligers en personeel zijn gemaakt, zoals gehaakte sjaals, beelden, verse jam en andere snuisterijen. Van de opbrengst gaat de helft in de bewonerspot, bedoeld voor een activiteit of een aankoop waar alle bewoners en personeel van kunnen genieten.

Smaak en reuk veranderen

Eind dit jaar gaat Ans een cursus volgen over reuk en smaak bij mensen met dementie. “Reuk vermindert en smaak verandert als je ouder wordt. Met koken houd ik daar rekening mee door bijvoorbeeld kruiden te gebruiken met een specifieke smaak.” De doelgroep waarmee Ans werkt, heeft haar hart gestolen. Net als het werk. “Ik zal nooit meer zo’n gevarieerde baan kunnen vinden als hier. En dan met zo’n dankbare doelgroep. Het ene moment sta je te dansen of te knuffelen met een bewoner, en even later zit je naast iemand die intens verdrietig is en die je troost. Heel bijzonder.”