Wet zorg en dwang (WZD)
Wanneer er situaties ontstaan die voor u als bewoner of uw omgeving nadelig of onveilig kunnen zijn, zoeken we naar oplossingen om dat te voorkomen. In gezamenlijkheid bespreken we dan hoe we de zorg zo veilig mogelijk kunnen inrichten. Denk bijvoorbeeld aan het plaatsen van een bedhek om te voorkomen dat u uit bed valt, of een sensor die een seintje geeft als u ’s nachts na vijf minuten nog niet terug in bed bent.
Als deze maatregelen tegen de wil van u of uw eerste contactpersoon worden genomen – bijvoorbeeld wanneer u tegen uw wens medicatie moet nemen of u dat bedhek echt niet omhoog wilt hebben – dan is er sprake van onvrijwillige zorg.
Uw rechten
In de Wet zorg en dwang (WZD) zijn strenge regels beschreven voor de toepassing van onvrijwillige zorg voor mensen met een psychogeriatrische aandoening (dementie). De WZD is een wet die regelt wat uw rechten zijn als u of uw naaste onvrijwillige zorg ontvangt.
Invoering WZD
De WZD zou in 2020 landelijk worden ingevoerd. Deze invoering loopt door de coronacrisis vertraging op. We lichten dat toe in dit artikel.
Zoveel mogelijk vrijheid
Ondertussen blijft Van Neynsel in de zorgverlening uitgaan van zoveel mogelijk vrijheid. Vrijheidsbeperkende maatregelen bij mensen met dementie zien wij als een zwaar middel. Ons beleid is dan ook om geen onvrijwillige zorg in te zetten, tenzij het echt niet anders kan. Als dat zo is, wordt de minst ingrijpende vorm van onvrijwillige zorg ingezet voor een zo kort mogelijke termijn. En uiteraard in nauw overleg met deskundigen én de familie van een bewoner.
